سنگ های مرمر زندگی......

می گویند در زمان های دور، پسری بود که به اعتقاد پدرش هرگز نمی توانست با دستانش کار با ارزشی انجام دهد. این پسر هر روز به کلیسایی در نزدیکی محل زندگی خود می رفت و ساعت ها به تخته سنگ مرمر بزرگی که در حیاط کلیسا قرار داشت خیره می شد و هیج نمی گفت !!!

روزی شاهزاده ای از کنار کلیسا عبور می کرد و پسرک را دید که به این تخته سنگ خیره شده است و هیچ نمی گوید. از اطرافیان در مورد پسر پرسید، به او گفتند که او چهار ماه است هر روز به حیاط کلیسا می آید و به این تخته سنگ مرمر خیره می شود و هیچ نمی گوید.

شاهزاده دلش برای پسرک سوخت. کنار او آمد و آهسته به پسرک گفت: جوان به جای بیکار نشستن و زل زدن به این تخته سنگ، بهتر است برای خودکاری دست و پا کنی و آینده ی خود را بسازی.

پسرک در مقابل چشمان حیرت زده ی شاهزاده، مصمم و جدی به سوی او برگشت و در چشمانش خیره شد و محکم و متین پاسخ داد:

من همین الان در حال کار کردن هستم !

و بعد دوباره به تخته سنگ خیره شد.

شاهزاده از جا برخاست و رفت...

چند سال بعد به شاهزاده خبر دادند که آن پسرک از آن تخته سنگ یک مجسمه ی باشکوه از حضرت داوود ساخته است. مجسمه ای که هنوز هم جزو شاهکارهای مجسمه سازی دنیا به شمار می آید.
نام آن پسر << میکل آنژ >> بود.